Lipsata na kirilica vuzspira izrazqvaneto mi. No tvurde mnogo doide. Izpisvam go...
Minaloto lqto biah tuk. Beshe tochno 11ti vecherta, kogato zachenah tova, koeto izliza ot men sega... Toi posq v men semeto na tazi tuga. Tochno 9 pulni meseca, pulni, do poslednata minuta, rodih tozi plod, koito vse oshte niama ime... Moje bi shte go poluchi utre, kogato si zamina, kogato "vsichko svurshi", pone za sega. Tolkova sme tujni, che mojem da udavim cqloto pole s tugata si... No tvurde krasivo e... Na tretata si vecher rodenoto e povereno izcialo na men... Suvsem sama sum. Ne znaia kak da se pogrija za nego... Ne znaia kak da se pogrija za sebe si... Doidoh tuk den po-rano, da se podgotvq za tova, koeto shte mi se sluchi... Na 5q den triabva da si trugna. NIkak ne obicham dumata triabva... A petiat den e utre. Utre po zanik... Utre triabva da resha... Da ostavia li tazi tuga na nego - sam da si q otglejda, sam da q poviva, da q hrani, da se griji za neq... ili da q otnesa sus sebe si... Da stane nedelima chast ot men. Da i pokaja sveta... I vsichki moi blizki hora da se zapoznaqt s neq. Ako mojeh bih vurnala vremeto nazad, si kazvam purvonachano. Bih predotvratila zarajdaneto i... Poqvata i. No ne. Taka, kakto ne bih q ostavila tuk... Tq mi e cenna. Veroiatno shte q vzema sus sebe si, da me topli, da mi dava sili... i da gi cherpi... da me ostavq bezsilna, slomena, iztoshtena... Nali sum i maika... I da si pripomnq... "Ot tugata po-krasivo nqma na sveta..."
Za tova trugvam da tursq. Neshto oshte po-krasivo da me spoleti... Po-krasivo dori ot tezi dni minaloto lqto. Po-krasivo na sveta moje i da niama, no shte prebrodq Vselenata, za da go namerq... onova... nedostijimoto... Nai. Nai krasivoto neshto. Na vsichki VSeleni suzdadeni niakoga.